اطله
لغت نامه دهخدا
اطله. [ اَ طِل ْ ل َ ]( ع اِ ) ج ِ طلیل. ( منتهی الارب ). رجوع به طلیل شود.
اطله. [ اَ ل َه ْ ] ( ع ص ) واد اطله ؛ وادی بی آب. ج ، طُلْه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید