اطرون

لغت نامه دهخدا

اطرون. [ اَ ] ( اِ ) کف گل شوره. ( دزی ج 1 ص 28 ).

اطرون. [ اَ ] ( اِخ ) شهری است از نواحی رمله در فلسطین. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران