( اطروفة ) اطروفة. [ اُ ف َ ] ( ع اِ ) حدیث نادر، مانند این گفتار: انا اطروفةالزمان. ( از اقرب الموارد ). || اعجوبه. طرفه : و نزلنا بمدرسة تقابل الجامع الاعظم بها المدرس العالم... مصلح الدین... اطروفة من طرف الزمان. ( ابن بطوطه ). اعجوبه عصر و اطروفه روزگار بود. ( نامه دانشوران ). || افسانه و احدوثه. ( یادداشت مؤلف ).
