لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
( اطرة ) اطرة. [ اُ رَ ] ( ع اِ ) پَی که بر سوفار تیر پیچند. || تندی گرداگرد حشفه. || گوشت گرداگرد ناخن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . زه بن ناخن. ( غیاث اللغات ) ( بحر الجواهر ) ( مهذب الاسماء ) . || طرف رگ ابهر. || خاکستر مخلوط به خون که بدان دیگ شکسته را لیسند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . ج ، اُطُر. || کناره سرخی لب ببروت موی. ( مهذب الاسماء ) . || چیزی که در درون آن طعام گذارند. ( یادداشت مؤلف ) .
... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا
... [مشاهده متن کامل]
منبع. لغت نامه دهخدا
آطره: چادربند، بندِ چادر