اَطرایی، اَرفَع (تهران ۱۳۲۰ش)
اَطرایی، اَرفَع
نوازندۀ ایرانی، معلم سنتور، و اولین بانوی نویسنده در زمینۀ موسیقی ایران. در دورۀ تصدی روح الله خالقی در هنرستان موسیقی ملی (۱۳۳۸ـ ۱۳۲۸)، و در کلاس درس حسین صبا تحصیل کرد و از راهنمایی های فرامرز پایور و حسین دهلوی نیز بهره مند شد. از ۱۹ سالگی تدریس و اجراهای صحنه ای را آغاز کرد. طی ۴۰ سال فعالیت بیش از ۱۰۰۰ اجرای صحنه ای داشت و تا ۱۳۸۲، مدرّس سنتور در هنرستان موسیقی، عضو داوری چند جشنواره و عضو هیئت مدیرۀ کمیتۀ پژوهشگران خانۀ موسیقی بود. ازجمله آثار اوست: سنتور و ناظمی (۱۳۶۰)، زندگی و آثار حبیب سماعی (۱۳۷۰)، بوی جوی مولیان: مجموعۀ حکایت های موسیقی (۱۳۸۲)، ردیف موسیقی ایرانی برای سنتور (۱۳۸۲) و ویرایش کتاب خودآموز سنتور اثر حسین صبا (۱۳۸۱).
اَطرایی، اَرفَع
نوازندۀ ایرانی، معلم سنتور، و اولین بانوی نویسنده در زمینۀ موسیقی ایران. در دورۀ تصدی روح الله خالقی در هنرستان موسیقی ملی (۱۳۳۸ـ ۱۳۲۸)، و در کلاس درس حسین صبا تحصیل کرد و از راهنمایی های فرامرز پایور و حسین دهلوی نیز بهره مند شد. از ۱۹ سالگی تدریس و اجراهای صحنه ای را آغاز کرد. طی ۴۰ سال فعالیت بیش از ۱۰۰۰ اجرای صحنه ای داشت و تا ۱۳۸۲، مدرّس سنتور در هنرستان موسیقی، عضو داوری چند جشنواره و عضو هیئت مدیرۀ کمیتۀ پژوهشگران خانۀ موسیقی بود. ازجمله آثار اوست: سنتور و ناظمی (۱۳۶۰)، زندگی و آثار حبیب سماعی (۱۳۷۰)، بوی جوی مولیان: مجموعۀ حکایت های موسیقی (۱۳۸۲)، ردیف موسیقی ایرانی برای سنتور (۱۳۸۲) و ویرایش کتاب خودآموز سنتور اثر حسین صبا (۱۳۸۱).
wikijoo: اطرایی،_ارفع_(تهران_۱۳۲۰ش)