اضغاء. [ اِ ] ( ع مص ) ببانگ آوردن کسی را و برانگیختن کسی را بر بانگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). برانگیختن به ضُغاء، و ضغاء بمعنی بانگ روباه و گربه و مانند آن است. ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ).
