اضطناء. [ اِ طِ ] ( ع مص ) شرم داشتن و شرمناک گردیدن. اضطناء برای چیزی یا از چیزی ؛ شرمگین شدن از آن یا برای آن. ( از قطر المحیط ). به «لام » و «مِن » متعدی شود. ( از منتهی الارب ). شرم داشتن. ( زوزنی ). || انقباض به چیزی یا برای چیزی. ( از قطر المحیط ). ترنجیده شدن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
