اضرس

لغت نامه دهخدا

اضرس. [ اَ رَ ] ( ع ص ) رجل ٌ اخرس اضرس ؛ از اتباع است. ( منتهی الارب ). || رجل اضرس ؛ مرد خشمگین و تندخو. ( ناظم الاطباء ). || غلام اضرس ؛ کودک کلان دندان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

رجل اخرس اضرس از اتباع است

پیشنهاد کاربران

بپرس