اضحیان

لغت نامه دهخدا

اضحیان. [ اِ ] ( ع اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گیاهی است چون اقحوان. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) روزی اضحیان ؛ یعنی روشن که در آن ابر نباشد.( از اقرب الموارد ). روزی روشن. ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ). || قمر اضحیان ؛ ماه روشن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

اضحیان. [ اُ ح ُ ] ( ع ص ، اِ ) رجوع به اِضْحیان شود.

پیشنهاد کاربران