اضباره

لغت نامه دهخدا

( اضبارة ) اضبارة. [ اِ رَ ] ( ع اِ ) دسته ای از صحف. ( از اقرب الموارد ). پشتواره کتاب و کاغذ و جز آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). یقال : جاء رجل باضبارة من کتب. ( منتهی الارب ). دسته نامه. اضمامة. ( مهذب الاسماء ). ج ، اضابیر. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). اِضْبارة، اَضْبارة. ابن سکیت گفت : گویند: جاء فلان باضبارة من کتب و اضمامة من کتب. ج ، اضابیر، اضامیم. و لیث گفت : اضباره ای از صحف یا سهام ؛ یعنی دسته ای. ( از تاج العروس ). || دسته ای از تیرها. ( از اقرب الموارد ).

اضبارة. [ اَ رَ ] ( ع اِ ) رجوع به اِضْبارة شود.

پیشنهاد کاربران