اضأت
لغت نامه دهخدا
اضات. [ اَ ]( ع اِ ) ج ِ اضاة. ( قطر المحیط ). رجوع به اضاة شود.
اضاة. [ اَ ] ( ع اِ ) غدیر. ج ، اَضَیات ، اَضی ̍. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). آبگیر. ( مهذب الاسماء ). ایستادنگاه آب سیل و جز آن. ج ، اَضَوات ، اَضَیات ، اَضا، اَضی ̍، اِضاء، اِضون ، اَضات ، اضآت. ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید