اصیلیه
لغت نامه دهخدا
اصیلیه. [ اَ لی ی َ ] ( اِخ ) نام مدرسه ای بود در دهوک بخارج شهر یزد. جعفربن محمد جعفری مؤلف تاریخ یزد آرد: بانی این مدرسه اصیل الدین محمدبن مظفر عقیل بود، و بغایت مدرسه ای عالی است و درگاهی رفیع و قبه ای عالی و ساخت نیکو دارد و باغچه هایی در خلف مدرسه و پایابی نیکو تمام بخشت پخته ، و حمام و بازار و کاروانسرایی مقابل آن و مسجدی بر آن متصل ساخته ، و موقوفات بسیار دارد و اتمام آن در سال سبع و ثلاثین و سبعمائه ( 737 هَ. ق. ) بود. ( از تاریخ یزد به اهتمام ایرج افشار ص 105 ). و رجوع به اصیل الدین محمد شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید