اصیلان

لغت نامه دهخدا

اصیلان. [ اُ ص َ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر اُصْلان و مرادف اُصَیلال و اُصَیّان. ( از اقرب الموارد ). رجوع به اصلان و اصیلال و اصیان و نشوءاللغة ص 52 شود.

مصغر اصلان و مرادف اصیلال اصیان .

اصلان. [ اُ ] ( ع اِ ) ج ِ اصیل. ( اقرب الموارد ) . رجوع به اصیل شود.