اصیل زاده

/~asilzAde/

لغت نامه دهخدا

اصیل زاده. [اَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب / ص مرکب ) آنکه از خاندانی اصیل باشد. بااصل. باگهر. باگوهر. نجیب :
اصیل زاده و از خانواده حرمت
بزرگوار و به اقبال و دولت اندرخور.
سوزنی.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) اصلی زاده

مترادف ها

grandee (اسم)
بزرگان، اعیان، اصیل زاده، نمجیب

پیشنهاد کاربران

بپرس