اصیده

لغت نامه دهخدا

( اصیدة ) اصیدة. [ اَ دَ ] ( ع اِ ) اُصْدة. ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ). رجوع به اصدة شود. || حظیرة. ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ). حظیرة که از شاخ درخت کنند. ( مهذب الاسماء ). || لغتی است در وصیدة. ( قطر المحیط ). رجوع به وصیدة شود.

پیشنهاد کاربران