اصؤع
لغت نامه دهخدا
اصؤع. [ اَ ءُ ] ( ع اِ ) ج ِ صاع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به صاع شود.
اصوع. [ اَص ْ وُ ] ( ع اِ ) ج ِ صاع. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ِ صاع ، و آن پیمانه ای است معروف که بر آن احکام مسلمانان از کفاره و فطره و جز آن دائر و جاری است. ( آنندراج ). و رجوع به صاع شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید