اصول اقلیدس

کتاب اصول هندسهٔ اقلیدس ( یونانی باستان: Στοιχεῖα Stoicheia, انگلیسی: Euclid's Elements ) حدود ۳۰۰ سال قبل از میلاد توسط اقلیدس اسکندرانی تألیف شد. آنچه موجب شگفتی و تحسین صاحب نظران است دستیابی به این رهاورد بزرگ علمی با متد گفتاری است.
اصول هندسه اقلیدس، که آن را در کنار شاهکارهای علمی بشر مثل نظریه جاذبه عمومی نیوتن و نسبیت اینشتن و کشف DNA قرار داده اند، نقطه عطفی در روند تکاملی علوم بشری است، یعنی اقلیدس موفق شد زحمات علمی نوابغ جهان ریاضی قبل از خودش را ساماندهی دقیق علمی کند و سامانه اصل موضوعی ( Axiomatic system ) را برای آیندگان به ارمغان آورد، به طوری که پس از قرن ها فرزندان علمی او در قرن بیستم بهترین روش علمی را روش اصل موضوعی او تشخیص داده و آن را به علوم دیگر غیر هندسه نیز سرایت دادند.
ساختمان علمی این کتاب هم تا زمان کشف هندسه های نااقلیدسی به عنوان هندسهٔ مطلق حکمفرمایی می کرد. [ ۱]
ابن ندیم در فن دوم مقاله هفتم از کتاب معروف الفهرست می گوید: «اقلیدس صاحب جومطریا ( Geometry ) که به معنای هندسه است می باشد، او پسر نوقطرس پسر برنیقس است، از پیشگامان در هندسه است و جلوتر از ارشمیدس می زیسته است، نام کتاب او اسطورشیا به معنای اصول هندسه است. »[ ۲]
↑ هندسه های اقلیدسی و نااقلیدسی، ماروین جی گرینبرگ ترجمه شفیعیها و آشنائی با تاریخ ریاضیات هاورد و. ایوز ترجمه محمدقاسم وحیدی اصل جلد اول ↑ الفهرست، ابن ندیم ص۳۲۵