اصوص

لغت نامه دهخدا

اصوص. [ اَ ] ( ع ص ) شتر ماده یکساله فربه و باقوت. و منه : اصوص علیها صوص. ( منتهی الارب ). ناقة اصوص علیها صوص ؛ مثلی است و آنرا برای مالدار و توانگری آرند که برای آن ثروت شایسته نیست. ( از اقرب الموارد ). ج ، اُصُص. ( منتهی الارب ). || ماده شتر سخت. ( مهذب الاسماء ). || دزد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران