( اصهبیة ) اصهبیة. [ اَ هََ بی ی َ ] ( ع ص نسبی ) به معنی اشقر و گویا جمع آن اصهبیات است. || ( اِخ ) آبی است و انشاد شده است : دعاهن من ثاج فازمعن ورده او الاصهبیات العیون السوافح.( از معجم البلدان ).و رجوع به اصهب و اصهبی و اصهبیات شود.
