اصن

لغت نامه دهخدا

اصن. [ اَ ص َن ن ] ( ع ص ) رجل اصن ؛ مرد متغافل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). متغافل. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).

اصن. [ اَ ص َن ن ] ( ع اِ ) نامیست ماه رجب را. ( مهذب الاسماء ). اصم. رجوع به اصم شود.

فرهنگ فارسی

نامیست ماه رجب را

پیشنهاد کاربران

بپرس