اصلف. [ اَ ل َ ] ( ع ص ) زمین سخت. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). مکان اصلف ؛ درشت و خشن. ( ناظم الاطباء ). مؤنث : صَلْفاء. ج ، اصالف. ( منتهی الارب ).- امثال : اصلف من جوزتین فی غرارة.اصلف من ملح فی ماء.
