اصلاح طلبی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه آزاد فارسی
اِصلاح طلبی
جریانی سیاسی در درون نظام جمهوری اسلامی و یکی از دو جریان اصلی حاکمیت کشور. اصلاح طلبان در برابر جریانِ موسوم به اصول گرایی قرار دارند. این دو جریان بر سر تعبیر و تفسیر اندیشه های بنیادگذار جمهوری اسلامی و راهبردها و راهکارهای ادارۀ امور کشور و نیز برخی برداشت های دینی به ویژه در حوزۀ امور اجتماعی تفاوت سلیقه و اختلاف نظر دارند. پس از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اندیشۀ اصلاح طلبی و نواندیشی دینی مجال بروز و ظهور بیشتری پیدا کرد و انتشار نشریاتی چون روزنامۀ سلام، حیات نو، و بیان، به انسجام اصلاح طلبان و نشر افکار ایشان در میان مردم کمک کرد. جامعۀ روحانیون مبارز که جمعی از روحانیان نزدیک به امام آن را در زمان حیات امام (ره) تأسیس کرده بودند، از این جریان حمایت کردند. وجود چهره های سرشناس اعم از روحانی و غیر روحانی در میان اصلاح طلبان به پیروزی جریان اصلاح طلبی در انتخابات ریاست جمهوری در دوم خرداد ۱۳۷۶ انجامید و نامزد این جریان، سید محمد خاتمی، با آرایی بی سابقه برگزیده شد. در انتخابات دورۀ ششم مجلس شورای اسلامی نیز کاندیدا های اصلاح طلب اکثریت قاطعی را به دست آوردند. تز اصلاح طلبان، که متشکل از هجده گروه مختلف سیاسی و مذهبی بود، عمدتاً تاکید بر کثرت گرایی (پلورالیسم) فرهنگی و سیاسی و بازنگری نقادانه در سنت است که انجام اصلاحاتی در شیوه های سیاسی و روش های ادارۀ کشور را درپی دارد. اصلاح طلبان در دورۀ ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی نخستین انتخابات شوراهای شهر و روستا را برگزار کردند و در آن پیروز شدند. برخی نقاط ضعف ازجمله تندروی های بعضی از گروه های اصلاح طلب، موسوم به دوم خردادی، از عوامل شکست آنان در انتخابات دورۀ هفتم مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری در ۱۳۸۴ بود. از بین احزاب و گروه های سیاسی موجود جبهۀ مشارکت ایران اسلامی، اعتماد ملّی و مجمع روحانیون مبارز در شمار اصلاح طلبان هستند. برخی را عقیده بر این است که تقسیم بندی هایی از این دست در جامعۀ معاصر ایران فاقد مرزبندی های دقیق و مشخص و اعتبار علمی لازم است و لذا استفاده از این عناوین را گاهی گمراه کننده نیز می دانند. نیز ← اصول گرایی
جریانی سیاسی در درون نظام جمهوری اسلامی و یکی از دو جریان اصلی حاکمیت کشور. اصلاح طلبان در برابر جریانِ موسوم به اصول گرایی قرار دارند. این دو جریان بر سر تعبیر و تفسیر اندیشه های بنیادگذار جمهوری اسلامی و راهبردها و راهکارهای ادارۀ امور کشور و نیز برخی برداشت های دینی به ویژه در حوزۀ امور اجتماعی تفاوت سلیقه و اختلاف نظر دارند. پس از پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اندیشۀ اصلاح طلبی و نواندیشی دینی مجال بروز و ظهور بیشتری پیدا کرد و انتشار نشریاتی چون روزنامۀ سلام، حیات نو، و بیان، به انسجام اصلاح طلبان و نشر افکار ایشان در میان مردم کمک کرد. جامعۀ روحانیون مبارز که جمعی از روحانیان نزدیک به امام آن را در زمان حیات امام (ره) تأسیس کرده بودند، از این جریان حمایت کردند. وجود چهره های سرشناس اعم از روحانی و غیر روحانی در میان اصلاح طلبان به پیروزی جریان اصلاح طلبی در انتخابات ریاست جمهوری در دوم خرداد ۱۳۷۶ انجامید و نامزد این جریان، سید محمد خاتمی، با آرایی بی سابقه برگزیده شد. در انتخابات دورۀ ششم مجلس شورای اسلامی نیز کاندیدا های اصلاح طلب اکثریت قاطعی را به دست آوردند. تز اصلاح طلبان، که متشکل از هجده گروه مختلف سیاسی و مذهبی بود، عمدتاً تاکید بر کثرت گرایی (پلورالیسم) فرهنگی و سیاسی و بازنگری نقادانه در سنت است که انجام اصلاحاتی در شیوه های سیاسی و روش های ادارۀ کشور را درپی دارد. اصلاح طلبان در دورۀ ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی نخستین انتخابات شوراهای شهر و روستا را برگزار کردند و در آن پیروز شدند. برخی نقاط ضعف ازجمله تندروی های بعضی از گروه های اصلاح طلب، موسوم به دوم خردادی، از عوامل شکست آنان در انتخابات دورۀ هفتم مجلس شورای اسلامی و انتخابات ریاست جمهوری در ۱۳۸۴ بود. از بین احزاب و گروه های سیاسی موجود جبهۀ مشارکت ایران اسلامی، اعتماد ملّی و مجمع روحانیون مبارز در شمار اصلاح طلبان هستند. برخی را عقیده بر این است که تقسیم بندی هایی از این دست در جامعۀ معاصر ایران فاقد مرزبندی های دقیق و مشخص و اعتبار علمی لازم است و لذا استفاده از این عناوین را گاهی گمراه کننده نیز می دانند. نیز ← اصول گرایی
wikijoo: اصلاح_طلبی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید