اصل کیهان شناختی

در کیهان شناسی، اصل کیهان شناختی اصلی است که روی بسیاری از نظریه های ممکن در کیهان شناسی قیدهای سختی می گذارد. این اصل از رصد کیهان در مقیاس های بزرگ به دست آمده است و می گوید:
یا به زبان ساده، همه جای گیتی در مقیاس های به اندازه کافی بزرگ مانند هم است. همگن و همسانگرد بودن گیتی ایجاب می کند که زمین جایگاه ویژه ای در آن ندارد ( اصل کپرنیکی را ببینید ) و در مقیاس های خیلی بزرگ، گیتی یکنواخت است.
سنگ بنای کیهان شناسی نوین بر این باور استوار است که «مکان ما در گیتی به هیچ عنوان ویژه نیست». این باور به اصل کیهان شناختی معروف است و یک ایده ی قدرتمند و در عین حال ساده به حساب می آید. جالب این است که برای مدتی طولانی از تاریخ تمدن بشر، تصور بر این بود که ما موقعیتی بسیار ویژه در این گیتی داریم و معمولاً خودمان را در مرکز گیتی می پنداشتیم. [ ۱]
↑ کتاب آشنایی با کیهان شناسی نوین، صفحه ۱۵
• لیدل، اندرو. آشنایی با کیهان شناسی نوین. ترجمهٔ غلامرضا شاه علی. شیراز: انتشارات شاهچراغ. شابک  ۹۷۸ - ۹۶۴ - ۲۶۳۲ - ۷۶ - ۳.
• John D. Barrow, Frank J. Tipler, John A. Wheeler, The Anthropic Cosmological Principle, Oxford University Press, 1988. ISBN 0 - 19 - 282147 - 4, ISBN 978 - 0 - 19 - 282147 - 8
• اصل ها
• کیهان شناسی
• کیهان شناسی فیزیکی
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد فیزیک