اصل تمام نگاری

اصل تمام نگار یا اصل هولوگرافیک ( به انگلیسی: Holographic principle ) انگاشته ای از نظریه ریسمان و فرضیه ای بر اساس خاصیت گرانش کوانتمی است، که بیان می کند حداکثر مقدار محتوای اطلاعات محدود به هر ناحیه ای، یک بیشینه دارد، و این بیشینه نه با حجم ناحیه که با مساحت مرزش متناسب است. بنابراین، به عنوان مثال محتوای اطلاعات درون یک اتاق را حجم اتاق تعیین نمی کند، بلکه مساحت دیوارهای پیرامون آن تعیین می کند. این اصل از این ایده ناشی شده که طول پلانک یک ضلع از یک مربع است که فقط می تواند حدود یک بیت اطلاعات را نگهداری کند. این محدودیت را در ابتدا فیزیکدان جرارد توفت در سال ۱۹۹۳ مطرح کرد. این محدودیت برگرفته از ملاحظاتی است که بیان می کنند یک سیاهچاله توسط ِ مساحت سطحِ افق رویدادش تعیین می شود، نه به وسیلۀ حجمِ محصورش. عبارتِ «هولوگرافیک» از قیاسِ هولوگرام گرفته شده است که در آن، تصاویر سه بعدی با انعکاس نور در یک صفحه ی مسطح ایجاد می شوند. [ ۱] بر این طریق، جهان فیزیکی را می توان یک هولوگرام دانست که اطلاعات آن در افق گرانشی کیهان توصیف شده است. [ ۲] همچنین این نظریه را به لئونارد ساسکیند و چارلز تورن[ ۳] نیز نسبت می دهند.
دقیق ترین فرمول بندی اصل هولوگرافیک در تناظر ای دی اس/سی اف تی است که توسط نظریه پرداز ریسمان، خوان مارتین مالداسنا در سال ۱۹۹۷ میلادی مطرح شد.