اصل اسمورفت به عملی در فیلم و تلویزیون ( و دیگر رسانه ها ) گفته می شود که در آن تنها یک زن در جمعی کاملاً مردانه ظاهر می شود. در این حالت، روایتی مردانه غالب است و زن، موردی استثنایی است که تنها در کنار مردان وجودش اهمیت می یابد.
... [مشاهده متن کامل]
کاتا پولیت اولین بار در سال ۱۹۹۱ در روزنامهٔ نیویورک تایمز این اصطلاح را ابداع کرد:
«شخصیت های برنامه های معاصر یا اساساً همگی مرد هستند ( مثل گارفیلد ) یا بر اساس اصلی که آن را اصل اسمورفت می نامم، سازمان دهی شده اند: گروهی از مردان که با هم رفیق هستند و شخصیت مؤنثی تنها که گروه را متمایز می کند… پیام این کار واضح است. پسرها نُرم و دخترها موارد استثنائی هستند؛ پسرها مرکز و دخترها حاشیه هستند؛ پسرها شخصیت هایی منحصربه فرد و دخترها تیپ محسوب می شوند. این پسرها هستند که ویژگی های گروه، داستان و ارزش هایش را مشخص می کنند. دخترها تنها در کنار پسرها وجود دارند. »
پولیت زمانی که داشت برای هدیهٔ کریسمس برای دخترش اسباب بازی می خرید، متوجه شد این امر در رسانه ها بسیار رایج است. استفاده اولیه از این اصطلاح در رابطه با «فرهنگ پیش دبستانی» بود که از دیدگاه پولیت، مانع از درک کودک از جنسیت می شود. وی نوشت: «جنسیت زدگی در فرهنگ پیش دبستانی، هم دختران و هم پسران را تحت تأثیر منفی قرار می دهد. دختربچه ها یادمی گیرند که آگاهی و هوشیاری شان را تقسیم کنند: رؤیاها و آرمان هایشان را از فیلتر کاراکترهای پسر می گذرانند درحالی که پوشش شاهزاده خانم ها را تحسین می کنند. »
در این موارد، شخصیت زن اساساً نمایانگر «زنانگی» است. ممکن است این شحصیت، نقش اصلی را در داستان بازی کند یا شخصیتی حاشیه ای داشته باشد، اما طبق قاعده «از همه لحاظ زن» است. برخی نمونه هایی که پولیت از آن استناد می کند شامل نقش مادر، «ملکهٔ پر زرق وبرق» یا انواع مختلفی از زنان است که شخصیتی تابع دارند. درنتیجه، کارهایی که از این قالب استفاده می کنند غالباً در آزمایش بیچدل موفق واقع نمی شوند ( آزمایشی که نشان دهندهٔ دیدگاه جانب دارانه در آثار تخیلی و داستان است ) .
در سال ۲۰۱۱، پولیت در مجلهٔ آتلانتیک دوباره درمورد اصطلاحش صحبت کرد. وی گفت این موضوع هنوز هم در رسانه های فعلی بسیار رواج دارد. او به طور خاص به بزرگترین فیلم مشهور آن زمان یعنی سوپر ۸ اشاره کرد که تنها یک شخصیت اصلی زن ( با بازی اله فنینگ ) داشت. او همچنین اظهار داشت که این اصل شامل شبکه های تلویزیونی نیز می شود. طبق گفتهٔ پولیت، تنها گویندهٔ زن قابل توجه در گروه بندی MSNBC در سال ۲۰۱۱ ریچل مدو بود. او گفت: «تنها زن در این میان ریچل مدو است و جز او، گروه بندی کاملاً مردانه است. در حال حاضر اد در این گروه حاضر است، قبلاً کیت بود و لارنس اودونل و حالا می دانیم که قرار است ال شرپتون نیز حضور داشته باشد. بسیار عجیب و قابل توجه است که تنها این یک زن وجود دارد و این ترکیب هرگز برابر نیست. »
... [مشاهده متن کامل]
کاتا پولیت اولین بار در سال ۱۹۹۱ در روزنامهٔ نیویورک تایمز این اصطلاح را ابداع کرد:
«شخصیت های برنامه های معاصر یا اساساً همگی مرد هستند ( مثل گارفیلد ) یا بر اساس اصلی که آن را اصل اسمورفت می نامم، سازمان دهی شده اند: گروهی از مردان که با هم رفیق هستند و شخصیت مؤنثی تنها که گروه را متمایز می کند… پیام این کار واضح است. پسرها نُرم و دخترها موارد استثنائی هستند؛ پسرها مرکز و دخترها حاشیه هستند؛ پسرها شخصیت هایی منحصربه فرد و دخترها تیپ محسوب می شوند. این پسرها هستند که ویژگی های گروه، داستان و ارزش هایش را مشخص می کنند. دخترها تنها در کنار پسرها وجود دارند. »
پولیت زمانی که داشت برای هدیهٔ کریسمس برای دخترش اسباب بازی می خرید، متوجه شد این امر در رسانه ها بسیار رایج است. استفاده اولیه از این اصطلاح در رابطه با «فرهنگ پیش دبستانی» بود که از دیدگاه پولیت، مانع از درک کودک از جنسیت می شود. وی نوشت: «جنسیت زدگی در فرهنگ پیش دبستانی، هم دختران و هم پسران را تحت تأثیر منفی قرار می دهد. دختربچه ها یادمی گیرند که آگاهی و هوشیاری شان را تقسیم کنند: رؤیاها و آرمان هایشان را از فیلتر کاراکترهای پسر می گذرانند درحالی که پوشش شاهزاده خانم ها را تحسین می کنند. »
در این موارد، شخصیت زن اساساً نمایانگر «زنانگی» است. ممکن است این شحصیت، نقش اصلی را در داستان بازی کند یا شخصیتی حاشیه ای داشته باشد، اما طبق قاعده «از همه لحاظ زن» است. برخی نمونه هایی که پولیت از آن استناد می کند شامل نقش مادر، «ملکهٔ پر زرق وبرق» یا انواع مختلفی از زنان است که شخصیتی تابع دارند. درنتیجه، کارهایی که از این قالب استفاده می کنند غالباً در آزمایش بیچدل موفق واقع نمی شوند ( آزمایشی که نشان دهندهٔ دیدگاه جانب دارانه در آثار تخیلی و داستان است ) .
در سال ۲۰۱۱، پولیت در مجلهٔ آتلانتیک دوباره درمورد اصطلاحش صحبت کرد. وی گفت این موضوع هنوز هم در رسانه های فعلی بسیار رواج دارد. او به طور خاص به بزرگترین فیلم مشهور آن زمان یعنی سوپر ۸ اشاره کرد که تنها یک شخصیت اصلی زن ( با بازی اله فنینگ ) داشت. او همچنین اظهار داشت که این اصل شامل شبکه های تلویزیونی نیز می شود. طبق گفتهٔ پولیت، تنها گویندهٔ زن قابل توجه در گروه بندی MSNBC در سال ۲۰۱۱ ریچل مدو بود. او گفت: «تنها زن در این میان ریچل مدو است و جز او، گروه بندی کاملاً مردانه است. در حال حاضر اد در این گروه حاضر است، قبلاً کیت بود و لارنس اودونل و حالا می دانیم که قرار است ال شرپتون نیز حضور داشته باشد. بسیار عجیب و قابل توجه است که تنها این یک زن وجود دارد و این ترکیب هرگز برابر نیست. »
