اصل

برای اینکه مفهوم باطنی این کلمه را بهتر بفهمیم از زاویه ی تغییر شکل حروف در غالب کلمات به این کلمه نگاه می کنیم. اگر این کلمه را با نگارش اسل نگاه کنیم کلمه ی اَس و آس را در کلمه استاندارد و اساس می توان دید. همچنین در کلماتی مانند رعدآسا و برق آسا به مفهوم مانند و شبیه رعد و برق. یعنی در این دو کلمه معیار و استاندارد شبیه شدن رو رعد و برق قرار داده است.
یا کلمه ی اصلان که برابر فارسی آن اَسلان می باشد نامی پسرانه در فرهنگ ما می باشد که همین مفهوم را در دل خودش دارد. به مفهوم انسان اصیل و دارای اصل و ذات خالص و پاک داشتن که می توان به عنوان الگو جهت شبیه شدن به آن الگوبرداری کرد.
یا کلمه اسب که روند جریان این کلمه به تناسب و زیبایی ختم می شود.
اگر هم کلمه اصل را با صورتگری و نگارش عسل نگاه کنیم که خودش بهترین حالت تبیین این کلمه می شود به مفهوم عصاره خالص از شهد گل ها.
حتی کلمه عصاره که از ترکیب دو کلمه با نگارش عص و آر تشکیل شده است هم مُؤید این مفهوم می باشد که در اینجا آر به مفهوم انرژی می باشد و تعریف کامل کلمه عصاره یعنی انرژی خالص و اصل انرژی
اگر یک تعریف تقریباً دقیق تری از این کلمه ( اصل ) بخواهیم ارائه بدهیم اینطور می شود تبیین کرد؛بهترین و با کیفیت ترین و خالص ترین حالت ممکن هر چیزی که بشود تبدیل به یک استاندارد و عیار بشود و از آن بتوانیم الگو بگیریم و آن الگو باعث ایجاد سلم و سلام و سلامتی و اسلام گردد و همچون یک عسل به کاممان شیرین بیاید و باعث ایجاد آسایش و آسودن گردد.
اصطلاح اصلاً و ابداً هم تبیین کننده یک اصل ابدی در درون ما نهفته هست که باید با رسیدن به اون اصل به ابد برسیم.
اصطلاح اصلاح نژاد نیز که در حال استفاده روزمره می باشد به مفهوم بازگرداندی به اصل و خالص سازی.
البته در این توضیح کوتاه که خدمت عزیزان ارائه شد این مطلب هم لازم به گفتن هست که در پهنه و دایره لغات کار به جایی پیش می رود که دو کلمه شبیه به هم با دو مفهوم متفاوت ایجاد می گردد مثل آس در رعدآسا و آس در آسیب که یک آس به مفهوم خالص و یک آس به مفهوم خورد و ریز معنی می دهد. اگر هم مثال دیگری غیر از این کلمه بیاوریم می توانیم با این شعر، منظور مطلب را برسانیم؛
فلک داد و فلک داد و فلک داد
فلک ملک سلیمان را داد بر باد
سلیمانی که حکم بر باد می کرد
خودش می دید که تختش را می برد باد
در این شعر در بیت اول کلمه داد از یک زاویه به مفهوم دادن و از یک زاویه به مفهوم فریاد و از یک زاویه به مفهوم عدالت و دادگستری.
یا کلمه ی بیاموز و بیاموز که دو مسیر معنایی را در خود دارد. یکی آموزش دیدن و دیگری آموزش دادن.