اصقار. [ اِ ] ( ع مص ) اصقار شمس ؛ تافته گشتن آفتاب. ( از منتهی الارب ). تافته گردیدن آفتاب ، یقال : اصقرت الشمس. ( ناظم الاطباء ). اصقار شمس ؛ اتقاد و برافروخته شدن آن. ( از قطر المحیط ) ( از اقرب الموارد ).
