اِصفهانی، مُلّا علی محمّد (اصفهان ۱۲۱۵ ـ تهران ۱۲۹۳ق)
ریاضی دان ایرانی. ظاهراً نخستین ریاضی دان مسلمانی بود که در حل عددی بعضی از معادلات درجۀ سوم توفیق یافت. در ریاضی به پایه ای رسید که غیاث الدین جمشید ثانی لقب گرفت. به دعوت اعتضاد السلطنه، از اصفهان به تهران مهاجرت کرد. کشف مستقل جدول لگاریتم را، بدون اطلاع از سابقۀ آن، به وی نسبت داده اند. فرزندش، عبدالغفارخان نجم الدوله و نیز علی قلی میرزای اعتضاد السلطنه از شاگردان بنام او بودند. از آثار اوست: تکملة العیون که به ظاهر تکمله ای است بر عیون الحساب ملامحمد باقر یزدی و تاکنون بررسی شایسته ای دربارۀ آن نشده؛ رساله در بیان قاعدۀ کلی برای حل معادلات جبری در هر درجه ای؛ رساله در جداول اعداد و کتابی مفصل در زمینۀ علم اعداد.
ریاضی دان ایرانی. ظاهراً نخستین ریاضی دان مسلمانی بود که در حل عددی بعضی از معادلات درجۀ سوم توفیق یافت. در ریاضی به پایه ای رسید که غیاث الدین جمشید ثانی لقب گرفت. به دعوت اعتضاد السلطنه، از اصفهان به تهران مهاجرت کرد. کشف مستقل جدول لگاریتم را، بدون اطلاع از سابقۀ آن، به وی نسبت داده اند. فرزندش، عبدالغفارخان نجم الدوله و نیز علی قلی میرزای اعتضاد السلطنه از شاگردان بنام او بودند. از آثار اوست: تکملة العیون که به ظاهر تکمله ای است بر عیون الحساب ملامحمد باقر یزدی و تاکنون بررسی شایسته ای دربارۀ آن نشده؛ رساله در بیان قاعدۀ کلی برای حل معادلات جبری در هر درجه ای؛ رساله در جداول اعداد و کتابی مفصل در زمینۀ علم اعداد.