آصف خان جعفر. آصِف خان، جعفر (قزوین ۹۵۸ـ برهان پور ۱۰۲۱ق)
(یا: جعفر قزوینی؛ معروف به میرزا جعفر آصف خان) دولتمرد و شاعر ایرانی. در قزوین به تحصیل ادب و علوم آن روزگار، به ویژه علم حساب، پرداخت و چون پدرش به وزارت کاشان رسید، به کاشان رفت. در ۹۸۵ق به هند کوچید و به دربار اکبر گورکانی راه یافت. در ۱۰۰۶ق به حکومت کشمیر، در ۱۰۰۸ق به وزیر اعظمی و در ۱۰۱۳ق به صوبه داری بهادر رسید. از شعرای سبک وقوع است. از وی دیوان اشعاری به جا مانده و یکی از نویسندگان تاریخ الفی بوده است.
(یا: جعفر قزوینی؛ معروف به میرزا جعفر آصف خان) دولتمرد و شاعر ایرانی. در قزوین به تحصیل ادب و علوم آن روزگار، به ویژه علم حساب، پرداخت و چون پدرش به وزارت کاشان رسید، به کاشان رفت. در ۹۸۵ق به هند کوچید و به دربار اکبر گورکانی راه یافت. در ۱۰۰۶ق به حکومت کشمیر، در ۱۰۰۸ق به وزیر اعظمی و در ۱۰۱۳ق به صوبه داری بهادر رسید. از شعرای سبک وقوع است. از وی دیوان اشعاری به جا مانده و یکی از نویسندگان تاریخ الفی بوده است.