اصغر شرفی ( زاده ۱ دی ۱۳۲۱ ) بازیکن پیشین فوتبال و سرمربی پیشین باشگاه فوتبال برق شیراز است.
او در روز ۱ دی سال ۱۳۲۱ در گذر قلی از محله پاچنار تهران به دنیا آمد.
شرفی فوتبال را از زمین خاکی های چهارصددستگاه زیر نظر حسن حبیبی آغاز کرد. فوتبال حرفه ای را با تیم جوانان شاهین شروع کرد. بعد از مدتی به تیم معروف تاج ( استقلال کنونی ) پیوست و پس از درخشش در آن باشگاه به تیم پاس تهران رفت. او به مدت ده سال در این باشگاه بازی کرد و در دو سال پایانی کاپیتان این تیم نیز بود. او در سال ۱۳۴۶ به تیم ملی نیز دعوت شد و توانست در ۱۷ بازی ۲ گل به ثمر برساند. او عضوی از تیم ملی در دو جام ملت های آسیا ۱۹۶۸ و جام ملت های آسیا ۱۹۷۲ بود که توانستند قهرمان آسیا شوند. پس از عدم راهیابی ایران به جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴، شرفی در بازی با کویت کفش هایش را آویزان کرد. پس از دو ماه از بازنشستگی از فوتبال ملی، از فوتبال باشگاهی نیز خداحافظی کرد و به مربی گری روی آورد.
... [مشاهده متن کامل]
او مربی گری را در تیم ملی فوتبال امید ایران که سرمربی اش حشمت مهاجرانی بود آغاز کرد. پس از آنکه مهاجرانی سرمربی تیم ملی شد، شرفی نیز به عنوان دستیار دوم او مشغول به کار شد که توانست ایران را برای سومین قهرمانی در جام ملت ها و راهیابی به جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ کمک کند. پس از استعفای مهاجرانی از سرمربی گری تیم ملی در سال ۱۳۵۷ او نیز استعفا داد و پس از مدتی کوتاهی به عنوان کمک مربی تیم استقلال که زمانی او در آن بازی می کرد، انتخاب شد. پس از برکناری سرمربی این تیم، شرفی به مدت نیم فصل هدایت این تیم را برعهده داشت و پس از پایان فصل از این باشگاه رفت. او در سال ۱۳۶۳ ایران را به مقصد نروژ ترک کرد اما پس از نه سال به ایران بازگشت و هدایت تیم ایرانجوان را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۷۶ او برای بار دوم به عنوان کمک مربی تیم ملی انتخاب شد. پس از سه سال فعالیت رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران شرفی را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد اما پس از انتقادات فراوان و تغییر رئیس فدراسیون شرفی از این مسئولیت کنار گذاشته شد. پس از این او به مدت یک فصل سرمربی تیم برق شیراز بود.
پس از کناره گیری از سرمربیگری برق شیراز؛ او به مدت یک سال از فوتبال دور بود و در سال ۱۳۸۱ با عنوان سرمربی تیم پگاه گیلان بازگشت اما پس از عدم موفقیت و نتیجه گیری از این سمت برکنار شد. او به مدت دو سال هدایت تیم اکباتان ( که بعدها به استیل آذین تغییر نام داد ) را برعهده داشت و توانست این تیم را تقویت کند و بازیکنان جوانی را به فوتبال ایران معرفی کرد. او به مدت دو فصل نیز سرمربی تیم دسته اولی ایرانجوان بود. در سال ۱۳۹۰ باشگاه مس سرچشمه که به تازگی به لیگ برتر صعود کرده بود، شرفی را جایگزین سرمربی قبلی خود کرد.
او در روز ۱ دی سال ۱۳۲۱ در گذر قلی از محله پاچنار تهران به دنیا آمد.
شرفی فوتبال را از زمین خاکی های چهارصددستگاه زیر نظر حسن حبیبی آغاز کرد. فوتبال حرفه ای را با تیم جوانان شاهین شروع کرد. بعد از مدتی به تیم معروف تاج ( استقلال کنونی ) پیوست و پس از درخشش در آن باشگاه به تیم پاس تهران رفت. او به مدت ده سال در این باشگاه بازی کرد و در دو سال پایانی کاپیتان این تیم نیز بود. او در سال ۱۳۴۶ به تیم ملی نیز دعوت شد و توانست در ۱۷ بازی ۲ گل به ثمر برساند. او عضوی از تیم ملی در دو جام ملت های آسیا ۱۹۶۸ و جام ملت های آسیا ۱۹۷۲ بود که توانستند قهرمان آسیا شوند. پس از عدم راهیابی ایران به جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴، شرفی در بازی با کویت کفش هایش را آویزان کرد. پس از دو ماه از بازنشستگی از فوتبال ملی، از فوتبال باشگاهی نیز خداحافظی کرد و به مربی گری روی آورد.
... [مشاهده متن کامل]
او مربی گری را در تیم ملی فوتبال امید ایران که سرمربی اش حشمت مهاجرانی بود آغاز کرد. پس از آنکه مهاجرانی سرمربی تیم ملی شد، شرفی نیز به عنوان دستیار دوم او مشغول به کار شد که توانست ایران را برای سومین قهرمانی در جام ملت ها و راهیابی به جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ کمک کند. پس از استعفای مهاجرانی از سرمربی گری تیم ملی در سال ۱۳۵۷ او نیز استعفا داد و پس از مدتی کوتاهی به عنوان کمک مربی تیم استقلال که زمانی او در آن بازی می کرد، انتخاب شد. پس از برکناری سرمربی این تیم، شرفی به مدت نیم فصل هدایت این تیم را برعهده داشت و پس از پایان فصل از این باشگاه رفت. او در سال ۱۳۶۳ ایران را به مقصد نروژ ترک کرد اما پس از نه سال به ایران بازگشت و هدایت تیم ایرانجوان را بر عهده گرفت. در سال ۱۳۷۶ او برای بار دوم به عنوان کمک مربی تیم ملی انتخاب شد. پس از سه سال فعالیت رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران شرفی را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد اما پس از انتقادات فراوان و تغییر رئیس فدراسیون شرفی از این مسئولیت کنار گذاشته شد. پس از این او به مدت یک فصل سرمربی تیم برق شیراز بود.
پس از کناره گیری از سرمربیگری برق شیراز؛ او به مدت یک سال از فوتبال دور بود و در سال ۱۳۸۱ با عنوان سرمربی تیم پگاه گیلان بازگشت اما پس از عدم موفقیت و نتیجه گیری از این سمت برکنار شد. او به مدت دو سال هدایت تیم اکباتان ( که بعدها به استیل آذین تغییر نام داد ) را برعهده داشت و توانست این تیم را تقویت کند و بازیکنان جوانی را به فوتبال ایران معرفی کرد. او به مدت دو فصل نیز سرمربی تیم دسته اولی ایرانجوان بود. در سال ۱۳۹۰ باشگاه مس سرچشمه که به تازگی به لیگ برتر صعود کرده بود، شرفی را جایگزین سرمربی قبلی خود کرد.
