اصعرار

لغت نامه دهخدا

اصعرار. [ اِ ع ِ ] ( ع مص )اصعرار ابل ؛ شدید گردیدن شتر. ( از اقرب الموارد ).

اصعرار. [ اِ ع ِرْ را ] ( ع مص ) گرد گردیدن از درد و ترنجیدن. و ضربه فاصعرر؛ ای استدار من الوجع مکانه و تقبض. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اصعنرار. و رجوع به اصعنرار شود.

پیشنهاد کاربران