اصطیام. [ اِ ] ( ع مص ) بازداشتن خود را از خوردن و نوشیدن و حرف زدن و جماع کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). امساک از خوردنی و آشامیدنی و سخن گفتن و سیر. ( از اقرب الموارد ). امساک از طعام وشراب و کلام و نکاح و سیر خواه برای عبادت باشد یا جز آن. ( از قطر المحیط ). و رجوع به صوم و صیام شود.
