فهرست اصطلاحات طب سنتی ایرانی:
کلاً این خواص در هیجده قسمت ذکر شده است.
• لطیف صالح الکیموس کثیرالغذاء. مثل: گوشت کبک و شراب و زرده تخم مرغ نیم برشت.
• لطیف ردیّ الکیموس کثیرالغذاء. مانند: گوشت کبوتر بچه.
... [مشاهده متن کامل]
• صالح الکیموس قلیل الغذاء. مانند: انار و سیب و کاهو.
• لطیف ردیّ الکیموس قلیل الغذاء. مانند: ترب و پیاز و هر چه تلخ و شور باشد.
• غلیظ صالح الکیموس کثیرالغذاء. مانند: گوشت گوسفند و زرده تخم مرغ که زیاده پخته شده باشد.
• غلیظ ردیّ الکیموس کثیرالغذاء. مثل: گوشت گاو و اسب و قوچ.
• غلیظ صالح الکیموس قلیل الغذاء. مانند: گلابی و به.
• غلیظ ردیّ الکیموس قلیل الغذاء. مانند: گوشت قدید ( خشک شده ) و کومه.
• متوسط اللطافت و الکثافت که صالح الکیموس کثیرالغذاء. مثل: گوشت بره یک ساله.
• متوسط ردیّ الکیموس کثیرالغذاء. مانند: کلم رومی.
• متوسط صالح الکیموس قلیل الغذاء. مانند: انگور.
• متوسط ردیّ الکیموس قلیل الغذاء. مانند: هویج.
• متوسط صالح الکیموس متوسط الغذاء. مانند: جوجه که خوب پخته باشد.
• متوسط ردیّ الکیموس متوسط الغذاء. مانند: جوجه که خوب نپخته باشد.
• لطیف صالح الکیموس متوسط الغذاء. مثل: نان گندم بسیار خوب پخته باشد.
• غلیظ صالح الکیموس متوسط الغذاء. مانند: گوشت گوساله.
• لطیف ردیّ الکیموس متوسط الغذاء. مانند: نان بد پخته.
• غلیظ ردیّ الکیموس متوسط الغذاء. مانند: کلم برک.
آکال: به معنی خورنده عضو. هر دارویی که سبب تحلیل زیاد عضو گردد.
استنشاق: به بینی کشیدن دارویی که مایع باشد. اصل: ریشه. اعمّ از ریشه درخت و گیاه. اَغْصان: به معنی شاخهها است. اکتحال: به چشم کشیدن چیزی. مانند: سرمه. اکلیل: تاج و ابر سیاه را گویند. در ادویه به معنی چتری بودن شکوفه و میوه گیاهان است. آکله و اکالیل جمع آن. اِنْکِباب: عضو را در بخار داروها گرفتن است. اَوْدِیَهْ: جمع وادی و به معنی کنار رودخانهها است.
باقور: جمع بقر به معنی گاوها است. باکُورَه: نخستین میوهای که برسد. بَتْرْ: بریدن. بُخُور: هر دارویی که دود او را استعمال نمایند. بَربُور: بلغور. بزاق: آب دهن. بزر: آنچه از میوه گیاهان در نیام و در قشر باشد. مثل: خشخاش. بَشِع: به معنی بدمزه است. هر چه را طعم مرکب از تلخی و گسی باشد، به این اسم خوانند. بُصاق: آب دهن. بَصیص: نورانی و درخشنده. بطایح: مردابها. بَعْرْ: به فتح اوّل، سرگین. بَکْرْ: شتر جوان و بکسر اوّل دوشیزه. بَنْک: گره هایی که در ساقه درختان به وجود می آید. پادزهر: تریاق است و گویند هر چیز طبیعی که رفع سمّ کند.
کلاً این خواص در هیجده قسمت ذکر شده است.
• لطیف صالح الکیموس کثیرالغذاء. مثل: گوشت کبک و شراب و زرده تخم مرغ نیم برشت.
• لطیف ردیّ الکیموس کثیرالغذاء. مانند: گوشت کبوتر بچه.
... [مشاهده متن کامل]
• صالح الکیموس قلیل الغذاء. مانند: انار و سیب و کاهو.
• لطیف ردیّ الکیموس قلیل الغذاء. مانند: ترب و پیاز و هر چه تلخ و شور باشد.
• غلیظ صالح الکیموس کثیرالغذاء. مانند: گوشت گوسفند و زرده تخم مرغ که زیاده پخته شده باشد.
• غلیظ ردیّ الکیموس کثیرالغذاء. مثل: گوشت گاو و اسب و قوچ.
• غلیظ صالح الکیموس قلیل الغذاء. مانند: گلابی و به.
• غلیظ ردیّ الکیموس قلیل الغذاء. مانند: گوشت قدید ( خشک شده ) و کومه.
• متوسط اللطافت و الکثافت که صالح الکیموس کثیرالغذاء. مثل: گوشت بره یک ساله.
• متوسط ردیّ الکیموس کثیرالغذاء. مانند: کلم رومی.
• متوسط صالح الکیموس قلیل الغذاء. مانند: انگور.
• متوسط ردیّ الکیموس قلیل الغذاء. مانند: هویج.
• متوسط صالح الکیموس متوسط الغذاء. مانند: جوجه که خوب پخته باشد.
• متوسط ردیّ الکیموس متوسط الغذاء. مانند: جوجه که خوب نپخته باشد.
• لطیف صالح الکیموس متوسط الغذاء. مثل: نان گندم بسیار خوب پخته باشد.
• غلیظ صالح الکیموس متوسط الغذاء. مانند: گوشت گوساله.
• لطیف ردیّ الکیموس متوسط الغذاء. مانند: نان بد پخته.
• غلیظ ردیّ الکیموس متوسط الغذاء. مانند: کلم برک.
آکال: به معنی خورنده عضو. هر دارویی که سبب تحلیل زیاد عضو گردد.
استنشاق: به بینی کشیدن دارویی که مایع باشد. اصل: ریشه. اعمّ از ریشه درخت و گیاه. اَغْصان: به معنی شاخهها است. اکتحال: به چشم کشیدن چیزی. مانند: سرمه. اکلیل: تاج و ابر سیاه را گویند. در ادویه به معنی چتری بودن شکوفه و میوه گیاهان است. آکله و اکالیل جمع آن. اِنْکِباب: عضو را در بخار داروها گرفتن است. اَوْدِیَهْ: جمع وادی و به معنی کنار رودخانهها است.
باقور: جمع بقر به معنی گاوها است. باکُورَه: نخستین میوهای که برسد. بَتْرْ: بریدن. بُخُور: هر دارویی که دود او را استعمال نمایند. بَربُور: بلغور. بزاق: آب دهن. بزر: آنچه از میوه گیاهان در نیام و در قشر باشد. مثل: خشخاش. بَشِع: به معنی بدمزه است. هر چه را طعم مرکب از تلخی و گسی باشد، به این اسم خوانند. بُصاق: آب دهن. بَصیص: نورانی و درخشنده. بطایح: مردابها. بَعْرْ: به فتح اوّل، سرگین. بَکْرْ: شتر جوان و بکسر اوّل دوشیزه. بَنْک: گره هایی که در ساقه درختان به وجود می آید. پادزهر: تریاق است و گویند هر چیز طبیعی که رفع سمّ کند.
