اصطلاء. [ اِ طِ ] ( ع مص ) اصطلاء به آتش ؛ بدان گرم شدن. طلب گرمی کردن بدان. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). تابیدن به آتش و گرم شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تبیدن. به آتش تابیدن : أو آتیکم بشهاب قبس لعلکم تصطلون. ( قرآن 7/27 ). || و یقال : فلان لایُصْطَلی ̍ بناره ؛ یعنی دلاوری است که کسی تاب مقاومت او را ندارد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). فلان لایصطلی بناره ؛ اذا کان شجاعاً لایطاق. ( اقرب الموارد ).
