اصطخریار. [ اِ طَ ] ( اِخ ) ( قلعه ٔ... ) قلعه ای است سخت عظیم و از این سبب آنرا اصطخریار نام نهاده اند یعنی یار اصطخر است و هواء آن معتدلست و آب چشمه و مصنعه دارد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 159 ). و حمداﷲ مستوفی آرد: قلعه ای محکم است و بدین سبب آنرا بدین نام خوانند که در استحکام مانند اصطخر است ، هوای خوش و مصنعه دارد و برو چشمه ای زاینده نیز هست. ( از نزهةالقلوب مقاله 3 ص 132 ).
