اصطتیر

لغت نامه دهخدا

اصطتیر. [ اِ طَ ] ( معرب ، اِ ) اصطاطیر. از مسکوک های زرین قدمای یونان و مساوی 140 غرش بود. ( از قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران