اصران

لغت نامه دهخدا

اصران. [ اِ ] ( ع اِ ) ج ِ اِصْر. ( قطر المحیط ) ( منتهی الارب ). رجوع به اِصْر و اَصْر و اُصْر شود. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران