اصراء

لغت نامه دهخدا

اصراء. [ اِ ] ( ع مص ) خریدن یا فروختن مُصرّاة را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بیع کردن مصراة را. ( از اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). و رجوع به مصراة شود.

پیشنهاد کاربران