اصحاب معلقات عشره. [ اَ ب ِ م ُ ع َل ْ ل َ ت ِ ع َ ش َ رَ ] ( اِخ ) برخی از اهل سیَر بر آنند که ده قصیده از ده تن از شاعران عصر جاهلیت بشرح مذکور در «اصحاب معلقات سبعه » در کعبه آویخته بودند و از خوف رسوایی در مقابل قرآن قصاید خودشان را دزدیدند و آن ده تن عبارتند از: هفت تن مذکور در اصحاب معلقات سبعه و عبیدبن ابرص و اعشی میمون و نابغه ذبیانی. ( از ریحانة الادب ).
