اصحاب مشأمه

لغت نامه دهخدا

( اصحاب مشأمة ) اصحاب مشأمة. [ اَ ب ِ م َ ءَ م َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اصحاب مشئمة. اصحاب دست چپ ، یا کسانی که بر خود شوم باشند: و اصحاب المشأمة ما اصحاب المشأمة. ( قرآن 9/56 ). ابوالفتوح آرد: و هی مفعلة من الشؤم ، عرب دست چپ را بشومی خوانند، قال الشاعر:
السم و الشرفی شومی لدیک لهم
و فی یمینک ماءالمزن و الضرب.
و منه الشام و الیمن ، برای آنکه شام بر دست چپ کعبه است و یمن بر دست راست کعبه ومراد آنانند که ایشان را بر دست چپ به دوزخ برند. وگفتند: آنانند که نامه های ایشان بدست چپ دهند در قیامت. حسن گفت : آنان باشند که بر خود شوم باشند و عمرایشان در معصیت گذشته باشد. ( از تفسیر ابوالفتوح چ قمشه ای ج 9 ص 313 ). و رجوع به اصحاب شمال شود.

فرهنگ فارسی

یا اصحاب مشئمه اصحاب دست چپ یا کسانیکه بر خود شوم باشند و اصحاب المشامه ما اصحاب المشامه .

پیشنهاد کاربران

بپرس