اصحاب مردار

لغت نامه دهخدا

اصحاب مردار. [ اَ ب ِ م ُ ] ( اِخ ) پیروان عیسی بن صبیح ، مکنی به ابوموسی و ملقب به مردار را مرداریه میخواندند. و مردار در نزد بشربن معتمر تلمذ کرد و آنگاه به زهد گرایید چنانکه او را راهب معتزله میخواندند. رجوع به مرداریه ، و ملل و نحل شهرستانی چ مطبعه حجازی قاهره ج 1 ص 93 شود.

فرهنگ فارسی

پیروان عیسی بن صبیح مکنی به ابوموسی و ملقب به مردار را مرادیه میخواندند و مردار در نزد بشر بن معتمر تلمذ کرد و آنگاه بزهد گرایید چنانکه او را راهب معتزله میخواندند .

پیشنهاد کاربران

بپرس