اصحاب عبداﷲبن اباض. [ اَ ب ِ ع َ دُل ْ لا هَِ ن ِ اِ ] ( اِخ ) پیروان عبداﷲ اباض از بنی مرةبن عبید از بنی تمیم بودند که آنان را اباضیه میگفتند و فرقه بزرگی از خوارج بشمار میرفتند. عبداﷲبن اباض رئیس این گروه در روزگار مروان بن محمد آخرین خلیفه بنی امیه متوفی بسال 132 هَ. ق. خروج کرد و عبدالملک بن محمدبن عطیه یکی از سرداران مروان در تباله با وی به نبرد پرداخت. رجوع به اباضیه و ملل و نحل شهرستانی چ مطبعه حجازی قاهره ج 1 ص 212 و المعارف ص 205 و لسان المیزان ج 3 ص 248 و تاریخ الخلفاء سیوطی ص 169و ابن اثیر ج 5 ص 158 و ابن کثیر ج 10 ص 36 و طبری ج 9ص 110 و شذرات ج 1 ص 177 و الفرق بین الفرق ص 83 شود.
