اصحاب روحانیات. [ اَ ب ِ نی یا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روحانی بضم منسوب به روح است که جوهری مجرد باشد و روحانی بفتح منسوب به رَوح است که حالت خاصی از حالات روح است وبنابرین روح و رَوح نزدیک بهم اند. و در اینجا کلمه منسوب به روح بضم است. مذهب این گروه مبتنی بر اینست که جهان را صانعی است فاطر، حکیم و مقدس و مبرّی ازنشانه های حدوث. و بر ما واجب است که بدانیم از وصول به جلال او عاجزیم و بلکه باید از راه وسایط که در بارگاه وی مقربند به او نزدیکی جوییم و آن مقربان عبارتند از روحانیان مطهر و مقدسان از لحاظ جوهر و فعل و حالت. ( از ملل و نحل شهرستانی چ مطبعه حجازی قاهره ج 2 ص 107 ). و رجوع به صص 109 - ص 206 همان جلد شود.
