اصحاب خیاط. [ اَ ب ِ خ َی ْ یا ] ( اِخ ) پیروان ابوالحسین بن ابی عمرو خیاط، استاد ابوالقاسم بن محمد کعبی بودند و ابوالحسین و ابوالقاسم هر دو از معتزله بغداد بشمار میرفتند و از یک مذهب پیروی میکردند جز اینکه در اثبات معدوم قدری راه غلو می پیمودند. این گروه را خیاطیه میگفتند. رجوع به خیاطیه و ملل ونحل شهرستانی چ مطبعه حجازی قاهره ج 1 ص 102 شود.
فرهنگ فارسی
پیروان ابو الحسین بن ابو عمرو خیاط استاد ابوالقاسم بن محمد کعیی بودند و ابوالحسن و ابوالقاسم هر دو از معتزله بغداد بشمار میرفتند و از یک مذهب پیروی میکردند جز اینکه در اثبات معدوم قدری راهه غلو می پیمودند .
