اصحاب برازخ علوی. [ اَ ب ِ ب َ زِ خ ِ ع ِل ْ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در تداول حکمت اشراق ، گویند چون انوار قاهر را ابتهاج به نوری یگانه است که نور انوار است و از آن برزخ واحدی برای فقر مشترکی حاصل آید، و قواهری که مقتضی عنصریات باشند در رتبه از قواهر عالی اصحاب برازخ علوی فروترند و از آنها برازخی خاضع برازخ علوی که طبعاً از آنها متأثرند حاصل آید و آنها را ماده مشترکی است که صور مختلف رامی پذیرند، از اینرو حرکت نیز در دوریت مشترک است برای تشبه به معشوق واحدی که نور اعلی است. ( از حکمت اشراق چ کربن ص 177 ). و رجوع به ص 238 همان کتاب شود.
