اصحاب ابوثوبان. [ اَ ب ِ اَ ث َ ] ( اِخ ) پیروان ابوثوبان مرجی بودند که می پنداشتند ایمان عبارت از معرفت و اقرار به خدای تعالی و پیامبران وی ( ع ) و به هر چیزیست که انجام دادن آن در پیشگاه خرد نارواست ، و آنچه فروگذاشتن آن در خرد روا باشد، از ایمان نیست... ( از ملل و نحل شهرستانی چ مطبعه حجازی قاهره ج 1 ص 226 ). و رجوع به ثوبانیه و التبصیر ص 104 شود.
فرهنگ فارسی
پیروان ابو ثوبان مرجئ بودند که می پنداشتند ایمان عبارت از معرفت و اقرار بخدای تعالی و پیامبران وی ( ع ) و به هر چیزیست که انجام دادن آن در پیشگاه خرد نارواست و آنچه فرو گذاشتن آن در خرد روا باشد از ایمان نیست .
