اصحاب ابوالجارو

لغت نامه دهخدا

اصحاب ابوالجارود. [ اَ ب ِ اَ بُل ْ ] ( اِخ ) پیروان زیادبن منذر همدانی یا نهدی و ثقفی اعمای کوفی ، مکنی به ابوالجارود بودند که آنان را جارودیه نیز گویند. آنها معتقد بودند که پیامبر ( ص ) درباره خلافت علی ( ع ) به وصف تصریح کرد نه به تسمیه و بنابرین علی ( ع ) پس از پیامبر جانشین اوست ولی مردم چون قصور ورزیدند و وصف را نشناختند و موصوف را نجستند و بدلخواه خویش ابوبکر را برگزیدند از اینرو کافر شدند. ( ازملل و نحل شهرستانی چ مطبعه حجازی قاهره ج 1 ص 255 ).و رجوع به جارودیه و تهذیب التهذیب ج 3 ص 286 شود.

پیشنهاد کاربران