اصاله الاباحه

فرهنگ فارسی

( مصدر ) آزادی افراد درارتکاب و ترک هر عملی که که صریح قانون آنرا منع نکرده است . این اصل را با عبارات مختلف بنامهای اصاله البرائه شرعی اصاله الحل نیز می خوانند .

دانشنامه آزاد فارسی

اَصالة الإِباحه
در اصول فقه، یعنی اصل در اشیا، اباحۀ تصرف در آن است، جز آن که از ناحیۀ شارع منعی رسیده باشد. این اصل، در برابر اصالة الحَظْر است. از این اصل، اصولیان طرفداری می کنند. به اعتقاد اصولیان، تا وقتی که ضرر دنیوی یا اخروی برای چیزی اثبات نشود، اصل بر آن است که آن شیء، فاقد ضرر دنیوی یا اخروی است پس تصرف در آن مباح است. نیز ← اصالة الحَظْر

پیشنهاد کاربران

اصاله الاباحه
در مقام اثبات حکم واقعی است
اصل عقلی است
اصل موضوعی است
برای شناختن حکم موضوعی است
تنها در شبهات تحریمیه بکار می رود .

بپرس