اصالت عدم نسخ

[ویکی فقه] نفی احتمال نسخ آیه یا حدیث می باشد.
اصالت عدم نسخ، از اصول لفظی است. در مورد نسخ دو حالت متصور است: علم به نسخ؛ شک در نسخ.صورت اول از بحث خارج است، زیرا در صورت علم به نسخ آیات و احکام ، به مقتضای آن عمل می شود و اشکالی وجود ندارد، اما در صورت شک در نسخ آیات و یا احکام و احتمال این که آیا فلان آیه یا حکم نسخ شده یا نه، به اصالت عدم نسخ تمسک می شود و احتمال وجود نسخ، نفی می گردد.
حجیت اصالت عدم نسخ
درباره این که آیا حجیت اصالت عدم نسخ از باب حجیت استصحاب است یا از باب حجیت اصول لفظی، اختلاف وجود دارد؛بیشتر اصولیون معتقدند حجیت آن از باب استصحاب نیست، بلکه به سبب اجماعی است که قائم شده بر این که شرط ثبوت نسخ، علم به آن است و احتمال نسخ تاثیری در ثبوت آن ندارد.