اصالت صحت

[ویکی فقه] ترتّب احکام صحت بر فعل یک شخص ونفی احتمال فساد فعل می باشد.
اصالت صحت، از قواعد فقهی است که بر حمل فعل غیر بر صحت ، هنگام شک در صحت و فساد آن، دلالت نموده و آثار مترتب بر فعل صحیح را بر فعل آن شخص بار می نماید؛ خواه آن فعل، عقد باشد و خواه ایقاع ، حتی در عبادات نیز به این اصل عمل می شود.
← توضیح مطلب
بسیاری از فقها ، این اصطلاح را با عنوان « اصالة الصحة فی فعل الغیر » مطرح نموده اند و ظاهر عبارت آنها، عدم جواز تمسک مکلف به آن قاعده، در اثبات صحت فعل خوش می باشد؛ اما برخی دیگر، آن را با عنوان « اصالة الصحة فی فعل النفس و الغیر » مطرح نموده و آن را هم در فعل خود و هم در فعل غیر جاری دانسته اند.
نکته دوم
برخی آن را « اصالة الصحة فی افعال المسلم » می دانند، اما برخی دیگر، آن را نسبت به فعل هر عاقلی جاری می دانند، هر چند مسلمان نباشد.
نکته سوم
...